Het seizoen heeft de eerste 4 vluchten gehad . Inmiddels zijn er wat duiven die hun hok nog niet hebben terug gevonden. 1 oude duivin en een stel jaarlingen. Niets om me zorgen over te maken. De jongen worden hier alleen op de taart vluchten gespeeld en hebben dus niet veel ervaring , ook betekend dit dat ze nog niet echt goed geselecteerd zijn en ook bij mij zijn ze niet allemaal het predicaat postduif waard.
De meeste duiven heb ik nu gekoppeld , een enkele iets eerder . Nu bezig de jonge koppels op de bakken te krijgen.
Dan een stukje over de koptekst , te ongeduldig. In het najaar heb ik een paar laatjes laten lopen uit mooie koppels en een paar geruilde duiven . Ik wilde deze niet gelijk in week 1 meegeven omdat ze daar nog niet aan toe waren vond ik . In de winter waren ze lang niet altijd buiten geweest i.v.m. de roofvogel en echt wegtrekken hadden ze niet gedaan. Omdat ik er wel wat in zag wilde ik ze even een paar keer africhten en dan op de eerste Marathonafrichting mee geven naar Tienen (ongv 210km). Het groepje was inmiddels van 8 naar 6 gegaan . 2 waren er vanaf de hokken verspeeld , zou een roofvogel kunnen zijn maar ik heb het niet gezien. Nu stond deze eerste Tienen voor gisteren op het programma. En ja hoor , ondanks de voorspelde ONO wind heb ik ze ingezet . Ik had natuurlijk verstandiger en/of meer geduld moeten hebben. Deze wind heeft bewezen dat het dan extra lastig is voor duiven en om ze dan deze omstandigheden voor te schuiven op hun eerste les vind ik zelf “een beetje dom “zoals Maxima dat noemt. resultaat …. gisteren maar 2 vd 6 thuis. Gelukkig zijn er vandaag nog 2 bijgekomen maar al met al had ik beter gewoon even geduld op moeten brengen .
Wie weet heb ik er van geleerd ….. maar iets in mijn hoofd zegt dan toch ook : “Als Tienen met ONOwind niet lukt gaat Bergerac ook niet lukken”
Fijne zondag
Benno Kastelein